Gedicht - Het rapport…

 

Ik dacht een hele kraan te wezen

Maar 't was goed mis met mijn rapport

In plaats van flink voldoende cijfers

Schoot ik in elke vak te kort

Ik had een nul voor mensenliefde

En ook voor trouw een dikke nul

Een nul ook voor plichtsbetrachting

In dat vak was ik steeds een prul

In 't onderdeel geloof en liefde

Had ik dit jaar geheel gefaald

De vreze Gods en Gods vertrouwen

Waren ook met een nul betaald

'k Had ook een nul voor stille hope

Een ook een voor het vak geduld

Ik moest bekennen 't was een schande

Maar ja... het was mijn eigen schuld

'k moest met de puinhoop van mijn leven

B ij Vader komen op 't kantoor

Daar stond ik met 't rapport vol nullen

O, 'k had toen echt heel veel berouw

En 'k kermde: "ik vind het zo verdrietig

U zo te lonen voor Uw trouw

Kan ik dit jaar maar overmaken!"

Ik kon zijn toornig oog niet zien...

"Mijn lieve kind,"sprak toen de Vader

"Je hebt voor elke vak een tien"

Hij liet 't mij zien in rode cijfers

Stond er een tien voor elk vak

Ik zag 't nog juist, toen uit mijn ogen

Een bitt're stroom van tranen brak

En door mijn tranen heen zag ik ook nog

Vlak achter Hem de Christus staan

't Rapport veranderden in mijn voordeel

t' Was juist door Hem met bloed gedaan

---------------------------------------------------------------------------------

Afbeelding 1: http://www.spacepage.be/galerij/albums/userpics/10343/normal_P1000942.JPG

Afbeelding 2: http://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/01/28/a2/f9/sochtends-om-7-00-zonsopgang.jpg